Sparkebrok

Denne sparkebuksa byrja eg på i påska, så no var eg rimeleg lei. Overkroppen var moro å strikka, men rompa og føtene var litt dryge. Eg er fan av å strikka med fleire fargar.

Oppskrifta er frå Strikk til nøstebarn, som vanleg.

Buksa skal liksom vera storleik 6 md., men eg strikkar veldig laust, så eg trur buksa kjem til å passa til større babyar enn det. Men ikkje for det, med tøybleier treng ein jo litt større plass, så det er mogleg at ræva treng den plassen ho kan få her.

Eg hekla ei rad med fastmasker rundt overkroppen. Kunne sikkert ha hekla to rader (det sto 1–2 rader i oppskrifta), men eg orka rett og slett ikkje meir.

No er eg i gang med bleiebukse, og så siklar eg etter å koma i gang med denne genseren. MEN eg skal strikka genseren i litt friskare fargar, nemleg i desse fargane.

Men aller først må eg sy ferdig mammakjolen ... Skal trass alt bruka han 12. juni, og eg bør koma i gang med syinga. Driv og klipper ut stoffbitane no.

Nytt frå hus og "hage"

Når det gjeld interiør (oppussing og alt i den dur) og fargerike vokstrar som vi skal prøva å få til å leva på verandaen, skårar vi ikkje særleg høgt, mannen og eg. Den siste tida har vi skjerpa oss veldig. Kanskje fordi vi skal bli tre her i huset. Plutseleg byrja vi å gjera noko av det vi hadde snakka om i tre år, dvs. sidan vi flytta inn. Det fortener å bli blogga om.

Først kjøpte vi ein tomatplante og sådde diverse krydderplantar. Krydderplantane veks som berre det. Og i dag såg eg den første tomaten! Juhu! Planten har altså ikkje daua!

Vi kjøpte også inn fleire blomar enn normalt til å ha på verandaen. Til og med eit lite bord til å ha dei på. Den lysegrøne blomen er lavendel, som eg kjøpte fordi det stod på lappen at "research has shown that it has a soothing effect on people." Det må vi jo testa ut.

Blomster-Finn sa på radioen her om dagen at den nye trenden i år er å ha knæsje fargar i hagen, så vi føler vi er på den sikre sida når vi går for gult.

Når det gjeld verandakassene, planta eg i dag ut pelargoniar. Sist sommar fann vi ut at pelargoniar aldri døyr, så det er ein plante som passar oss perfekt.

Og så er vi framme med det mest revolusjonerande som har skjedd i heimen.

Vi har olja verandagolvet! Det skjedde sjølvsagt ikkje utan assistanse frå svigers. (Eg gjorde ikkje noko.) Det blei støvsuga, skura, vaska og olja to lag. Gurimalla, så dig! Skulle hatt eit før- og etter-bilete, men det har eg ikkje.

Det andre revolusjonerande som har skjedd (og det gjorde vi heilt på eiga hand), var å måla gangen. Det har vi snakka om sidan oktober 2007. Den einaste grunnen til at vi bestemte oss for å måla, var pga. handverkarane som gjorde ein liten måle-fadese då dei dei pussa opp badet. I tre år har vi difor levd med mystiske målingsflekkar på veggene. Men no er flekkane borte!

Fargen var lyselyselimesjøgrøn og er litt vanskeleg å fanga på bilete, men her ser vi korleis han passa perfekt til det fine turkise kunstverket vi har på den eine veggen. (Kunstnaren er Maria, og eg vil tilrå alle å kjøpa kunst frå henne!) Etter dei første målingsstroka fekk vi heilt sjokk fordi fargen såg så vanvittig 80-tals ut, men etter to strok tykte vi det blei bra.

Eg har lese på divserse interiørbloggar om dei som heller målar vegger og tak kvar vår i staden for å vaska, og eg kan berre ikkje fatta at dei får det til! Vi kjem i alle fall ikkje til å måla noko meir, sjølv om det var litt moro.

Fargen på veggen i front er slik alle veggene såg ut før vi måla. Denne veggen har vi no byrja fantasera om å tapetsera. Vi tenkte eigentleg berre å ha han slik som på biletet, men oppussing gav meirsmak (høhø), så vi kan ikkje stoppa når vi først er i gang. 

Av målinga som blei til overs, forvandla eg verdas eklaste oransje krakk til å bli grøn og fin. Dvs. han er ein mykje brukt og høgt elska krakk her i huset, men han var måla utruleg stygt og sarvete. Eg har drassa han med meg frå hybel til hybel som student, heilt sidan våren 2000, og eg anar ikkje kvar han han kjem frå.

Men dette får vera nok interiørprat for ei stund. Det blir garantert lenge til neste gong!

Bleiebukse

Då var eg i mål med den første bleiebuksa til han i magen. Utruleg søt fasong:

Eg strikka av 3-tråds lanolingarn som eg kjøpte i gardsbutikken til fantastiske Sogn jord- og hagebruksskule for nokre år sidan. Dette er altså ei nattbukse, men eg har tenkt å strikka dagbukser av 2-trådsgarn òg. Det går jo veldig fort å strikka, så eg håpar eg rekk å strikka ein solid bunke før han kjem ut.

Men eg må jo sy ferdig mammakjolen aller først ...

Frå mørkeloftet #8

Lukka er å vinna ei dokke og ein heil garderobe full av heimesydde og heimestrikka dokkeklede! Lat meg presentera Anne:

Eg vann Anne på basar då eg var lita. Og ho heiter Anne fordi det var tanta mi Anne som trekte vinnarloddet. Eg har alltid hatt vinnarlukke på basar, men denne premien var nok den gjevaste eg vann nokon gong. Eg fann henne på mørkeloftet heime i påska, og eg veit at det var fleire klede i garderoben enn det eg kan presentera her. Eg hugsar at det var med ein sovepose også, og det manglar eit bunadsskjørt. Men dette er i alle fall ein liten smakebit. Og ikkje minst er det eit godt prov på at basarpremiane før i tida var mykje meir forseggjorde enn i dag. Takk til Lise som strikka og Gerd som sydde!

Sysesesongen er i gang!

Etter ein lang vinter med strikketøy i fanget er det utruleg dig å gå i gang med vårens syprosjekt. Her om dagen reiste eg til Stoff og stil i Drammen. Det var eitt år sidan sist, og denne gongen hadde eg litt meir konkrete planar for kva eg skulle ha, men eg greidde likevel å kjøpa alt mogleg som ikkje stod på handlelista. I tillegg til trådsneller, glidelås, kritt, strikk og slikt, kjøpte eg mange fine stoff: 

Dei to turkise stoffa er perfekte kjole- og blusestoff. Soppstoffet (som er økologisk) har eg sett mykje av rundt om på diverse kreative bloggar. Det er heilt fantastisk fint! Sjekk da:

Stoffet finst både i stretch og vanleg bomull. Sidan eg ikkje har overlock-maskin, blei det vanleg bomull. Ganske tjukt bomullstoff, eigentleg. Har ingen konkrete planar for det enno. Sukk, eg har lyst på overlock-maskin!

Pingvinstoffet er også utruleg fint:

Det beste med stoffet er at det er så mjukt og godt å ta i. Trur det kan passa perfekt til dyne- og putetrekk!

Og så – stoffet som var grunnen til at eg eigentleg måtte på Stoff og stil:

Dette er stoffet eg skal bruka til å sy mammakjolen med. (Eg bestemte meg for å sy kjolen utan ermer – altså den til høgre.) Eg leita lenge for å finna eit perfekt stoff. Dette er veldig tynt, glatt og silkeaktig å ta på (er laga av 100 prosent polyester, da ...), og er sikkert fint å ha inn mot kroppen når det blir skikkeleg varmt. Eg har aldri sydd med slikt stoff før, så det blir spanande å testa ut! Eg har sydd ein dummy-kjole av mammakjolen i eit stoff eg aldri kjem til å bruka til noko fornuftig:

Då fann eg ut at medium blir alt for stort, og at eg må bruka eit tynt stoff for at kjolen skal falla fint. Eg vurderer å bruka eit lilla stoff som belte, som eg kjøpte litt av også, men er litt usikker. Vel, eg fann også ut at dette var ein veldig enkel kjole å sy. Utruleg gode syinstruksjonar, sjølv om dei var på engelsk. Eg brukte to kveldar på sjølve syinga (men då sydde eg ikkje i glidelåsen, altså, og dessutan var eg ikkje supernøyaktig heile vegen). Så no har eg stoff i vaskemaskina og er klar som eit egg til å gå i gang med syinga når dei har tørka! 

Pannekakehuset i Bærums verk

Med jamne mellomrom reiser eg og mannen til Pannekakehuset i Bærums verk for å eta pannjkak. Dette er kanskje ikkje pannekaker som nordmenn er vande med, for her får du pannekaker med all slags fyllmasse – alt frå kylling til chili con carne. I Nederland er desse pannekakene tradisjonell kost. Det er nederlendarar som driv staden, så pannekakene er i dei tryggaste hender. I helga kjøpte vi begge "Den flyvende hollender", og denne pannekaka består av sprøsteikt bacon, skinke, paprika, ferske sjampinjongar og lauk. Og prikken over i-en, som alltid: sirup! Kombinasjonen av det salte fyllet og den søte sirupen er heilt himmelsk! Noko som var nytt på menyen sidan sist vi var der, var at du fekk ei lita skål med salat til å tømma over pannekaka. Det tykte eg var heilt overflødig. Tomaten smakte ikkje godt saman med sirupen. Men så veit eg det til ein annan gong.

Pannekaka er diger og tjukk og mettar skikkeleg, så det er aldri plass til dessertpannekake etterpå. Eg skulle veldig gjerne ha testa ut dessertpannekakene òg, særleg pannekaka med mangosorbet. Nam.

Det beste av alt med Pannekakehuset, i tillegg til at pannekakene er kjempegode, er at dei lagar både glutenfrie, eggefrie og mjølkefrie pannekaker, for dei som ikkje toler ein eller fleire av desse ingrediensane.

No skal det seiast at eg har laga pannekaker a la Pannekakehuset heime, og at dei smakar minst like godt som Pannekakehuset sine. Forskjellen er at eg steikjer mange tynne pannekaker i staden for ei tjukk ei, og at eg steikjer fyllmassa for seg sjølv, slik at alle kan forsyna seg av dette som dei vil. Men altså: Bur du i nærleiken av Bærums verk: besøk Pannekakehuset! Det er eit must for alle som har ungar, i alle fall! (Dei har ein artig barnemeny). Gå hit og studer den spanande menyen!

Loppefangst

I helga var vi på ein loppemarknad med berre barneutstyr, nærare sagt på Hebekk kvinne- og familielags bruktmarked (i Ski).

Det var mildt sagt særs mange folk der, og det var særs mykje ting og tang å få tak i. Gløtta litt på brukte barnevogner, men det var ingen som fall heilt i smak. Men vi fann dette fantastiske dynetrekket:

... til 10 kr! Dersom det ikkje passar til dyna (som enno ikkje er kjøpt inn), skal eg sy noko fint av det.

Og så fann vi desse utruleg søte (og ubrukte) sandalane (storleik 20) til 50 kr:

Og desse fine Ecco-skoa (storleik 23) til 40 kr:

Kjøpte også ein ubrukt body frå H&M til 10 kr, men han gløymde eg å ta bilete av.

Vi er framleis på jakt etter brukt barnevogn (helst Emmaljunga), men trur vi skal leita på Finn.no i staden. Eller nokon som har andre tips til andre stader ein kan leita?

Endeleg!

Hennig Olsen har kome ein heilt ny is – med glutenfri kjeks! Eg har sakna å kjøpa meg småis med kjeks som eg toler, så dette var verkeleg gode nyhende. Kjeksen er laga av maismjøl, og sjølv om det er ein smule smør på flesk å skriva "glutenfri maiskjeks" utanpå innpakninga, er det likevel fint at dei skriv tydeleg at kjeksen er glutenfri.

Eg testa ut isen i kveld, og han smakte utruleg godt! Smaken minner litt om Smash-sjokoladen (som eg elskar) – her er det både saltsmak og søtsmak i ein herleg miks. Midt inne i iskremen er det karamell, og det er karamellen som gir saltsmaken, trur eg.

Det er også diggbart at isen inneheld så mykje sjokolade, både på toppen og i botnen. Eg tilrår alle å testa ut denne isen!

Bygdøysafari

Eg er så heldig at eg har ein jobb som inneber mykje fri på dagtid, noko som passar meg heilt perfekt. Særleg no når sola er her! I går var eg på rusletur på Bygdøy saman søte Bjørnar og mammaen hans. Eg synest det er utruleg moro å reisa på oppdagingsferd til stader i Oslo der eg sjeldan oppheld meg. Og Bygdøy er eit område av byen som eg nesten ikkje har vore i, så det var eit interessant sosialantropologisk studium å rusla rundt mellom dei gigantiske villaene og ambassadane og sjå på livet.

Vi starta med å eta lunsj og drikka sur kaffi på Folkemuseet før vi planla kvar vi skulle gå. Bjørnar fekk sjølvsagt også lov til å uttala seg. Det er denne boka han blar i.

Bjørnar veit å kle seg. Denne superfine strikkagenseren har eg tenkt å prøva meg på, sjølv om eg ikkje har oppskrifta. Eg trur det er mogleg å bruka ei genseroppskrift frå Nøstebarn-boka og justera litt på henne. Fargane var skikkeleg stilige saman, og eg har garnnøste i alle fargane, så eg har lyst til å strikka ein kliss lik genser.

Nokon interesserte? Adressa er Huk Aveny. Eg veit ikkje om eg tykkjer ColorLine er så veldig bra utsikt, men ... I alle fall ikkje til den prisen. Vi kan skimta huset som er til sals.

Når ein skal om bord i seglbåten sin ein tur, er det enkelt å parkera Porsche-en like ved. Ein skulle kanskje tru at eg sette det på spissen no, men slik er det faktisk på Bygdøy. Vi rusla herifrå til Huk, og langs vegen var det gigantiske villaer på alle kantar (handverkarar klatra opp og ned og her og der for å shaina opp vegger og tak), og fancy bilar glei forbi oss. Eg mistenkjer at vi blei tekne for å vera au-pairar på trilletur.

Vel framme ved Huk fekk vi oss ei overrasking. Folk BADA! Og ikkje nok med det: Dette er jo ei nudiststrand, og det var faktisk fleire nakne folk der som sprada rundt. Sjølv har eg aldri vore på nudiststrand før, så eg blei litt sett ut av alle dei bluferdige folka. Ja, eg stakk unna kameraet då vi nærma oss. Uansett var det fantastisk sjøutsikt, og det var dig å setja seg ned og ta ein pust i bakken før vi tok bussen attende til sentrum.

I mål med ministrikk

Så kom eg i mål med denne. Det er ikkje så lett å sjå på biletet, men dette er den minste jakka eg har strikka nokon gong (storleik nyfødd):

Oppskrifta er frå "Hansemanns hentesett" i Brukt på nytt. Har tenkt at han i magen skal få jakka når han skal ut på sin første tur i juli. Er litt spent på om ho blir for varm ... Men heldigvis er jakka veldig tøyeleg, sidan det er to rett og to vrang, så eg trur det er mogleg å bruka henne ei stund utover hausten.

Eg streva litt med raglanfellinga til å byrja med. Eg har ikkje strikka raglan på to rett og to vrang-prosjekt før, men etter kvart forstod eg opplegget. Elles var det vanvittig mange trådar å festa til slutt, så då passa det godt at det var påskekrimtider.

Og så er eg nøgd med at eg fekk brukt nokre av dei fine sukkertøy-knappane mine!

Fram med fromasjen!

Berre ordet i seg sjølv smakar godt å ha i munnen: fromaaaaaasj! Og ja, fromasj smakar verkeleg godt. Diverre har eg inntrykk av at dette er ein dessert som ikkje så mange lagar lenger. Eg lurar på om det heng saman med dalande interesse for gelatinen. Gelatin finn vi jo også i den upopulære kabareten. (Eg tykkjer kabaret er kjempegodt, i alle fall dersom han er laga av gode råvarer.) Ikkje veit eg. Eg vil berre slå eit slag for fromasjen.

For den med liten kjennskap til fromasj, kan denne vesle Wikipedia-snutten vera klårgjerande:

Fromasj er en dessert av krem som er stivnet med gelatin. En fromasj kan ha forskjellig smak etter hva som er puttet i den. For å få en appelsinfromasj er det nødvendig å ha appelsin i fromasjen. For å få en sjokoladefromasj må man ha oppi smeltet sjokolade i fromasjen. For å få en vellykket fromasj, er det nødvendig å kunne bruke gelatinen riktig.

Lat oss lista opp fordelane med denne velsmakande desserten: 

• Du kan laga fromasj med akkurat den smaken du vil, alt etter kva du likar, alt etter kva du har, og sjølvsagt alt etter kva årstid det er: jordbær, bringebær, sitron (ein favoritt!), appelsin (også ein favoritt!), mango, solbær, blåbær ...
• Det einaste du treng i tillegg til smaken, er gelatin, vatn, egg, sukker og kremfløyte
• Konsistensen på fromasj er fantastisk! Skikkeleg fluffy og fin! 
• Fromasj smakar friskt/syrleg (i alle fall dersom du vel ei frukt og ikkje sjokolade som smak)
• Fromasj får fantastisk farge uansett kva du har oppi
• Fromasj passar godt saman med frukt, vaflar, kjeks, bollar ... ein fleksibel dessert, altså (men samstundes: Ein treng ikkje eitt einaste tilbehør – retten står godt på eigne bein)
• Fromasj står seg fint i kjøleskåpet nokre dagar, så det er ikkje farleg om det blir restar
• Fromasj er enkelt å laga (sjølv om det kan høyrast vanskeleg ut når Wikipedia-artikkelen seier at det er viktig å bruka gelatinen riktig)
• Viss du serverer fromasj i eit selskap, får du garantert overraska og glade gjester

I påska åt eg appelsinfromasj:

Og her er oppskrift på appelsinfromasj, for den som vil prøva seg. (Det var ikkje akkurat denne oppskrifta mamma brukte, men det er vel rimeleg likt.)

Biletkavalkade: nordmørspåske

Det brenn i kinna etter at eg har vore nokre timar ute i sola. Og slik har det stort sett vore heilt sidan eg kom til Mjosundet på påskeferie. Og eg klagar ikkje!

På veg til Bugasætra. Det var ikkje noko særleg å gå i våt snø, så eg har berre gått éin gong.

Eg føretrekkjer å gå på tørr asfalt. Her ser vi barndomsheimen til pappa. 

Og mamma som skal levera hermetikk til attvinning.

Dette er uvanleg mykje snø til å vera så seint på året. Heldigvis har pappa brøytt veg.

Appelsin på tur.

 Typisk syn på bygda: nedlagd skule. Nærare sagt Giset skule. Eg hadde ikkje vore der på år og dag då vi gjekk oss ein tur dit, og det var skikkeleg snålt å vera der att. Her gjekk eg på barneskulen (1982–1988). Eg trur skulen blei nedlagd tidleg på 90-talet. Utedoen til høgre blei nedlagd endå tidlegare. Vi kalla doen for skottet, og eg hugsar det m.a. blei brukt til kyss, klapp og klem. 

Utsikta frå skulen kan ein ikkje klaga på. Her ser vi Mjosundet og Mjosundbrua. 

Og garden som bestemor mi var frå. 

Bakels (eller vaflar, som somme seier) er obligatorisk når eg er heime på ferie.

Det er også obligatorisk at eitt eller anna skal feirast med kake når eg er heime. Denne gongen var det 40-årsdagen til gubben som var grunn til kakebakinga.

Modern times. 

 Byfolk som prøver fisken (blei ikkje napp).

Byfolk som les avisa i sola.

Det er meldt sol og finvêr framover, vi skal vera her i endå nokre dagar til, og eg er i gang med nytt strikkeprosjekt! Jippi!