Dette er Tryggve

Etter eit forlenga sjukehusopphald pga. at den fine veslingen fekk ein infeksjon rett etter fødselen, er vi no endeleg heime. Tryggve er glad for det, som vi ser. Den superfine bodyen er laga av Kristin, som står bak bloggen Heilt spesiell. Og det er ein heilt spesiell body som passar perfekt til ein heilt spesiell liten gut.

Ventetid

Det er mykje ein kan gjera medan ein ventar på at veslingen skal koma ut. Til dømes kan ein rydda i iPhoto (eg har 30.579 bilete ...) og gjera plass til dei mange bileta som garantert kjem til å bli tekne av den nye verdsborgaren. For eitt år sidan var eg i Botanisk hage og knipsa vilt i samband med fotokurset eg var på. Det var artig å koma over desse bileta igjen. Så her kjem ein liten sommarleg biletkavalkade medan vi ventar.

Melding av eit bladomslag

Eg har lenge hatt lyst til å skriva meldingar av bladomslag. Det er nemleg så mange festlege omslag der ute! Dei festlegaste favorittane så langt har vore nokre av omslaga til blekka "I skolen", som er medlemsbladet til Skolenes landsforbund (som mannen i huset får) og "Cøliakibladet", medlemsbladet til Norsk cøliakiforening (som eg får). For å kvalifisera som festleg favoritt er biletvalet alfa og omega, gjerne i kombinasjon med tekst. 

Her om dagen dukka det opp ein soleklar omslagsfavoritt så langt, og eg tenkte at dette omslaget fortener merksemd! Så her kjem den første omslagsmeldinga på bloggen min.

Eg er veldig glad i reker og trudde først det var reke-reklame frå ICA som hadde dumpa ned i postkassa vår:

No har jo eg berre teke bilete av omslaget, som igjen er ei attgjeving av det opphavlege biletet, så eg må berre aller først skunda meg og presisera at det truleg er fleire ledd her som gjer at attgjevinga mi aldri kan yta rettferd til rekene. Men uansett: Omslagsbiletet viser reker i autentisk rekestorleik, og sidan det ikkje har blitt spart på blitzen, er det mogleg å sjå alle detaljane til rekekroppane klårt og tydeleg. Den kraftige blitzen gjer at det ikkje er tvil om kva det er bilete av – veldig bra!

Etter å ha stira ei stund på rekene las eg tittelen på blekka og forstod sjølvsagt at dette ikkje hadde noko med ICA å gjera. Det første spørsmålet som melde seg, var kvifor nærbilete av reker i sterkt blitzlys hadde fått ein så dominerande plass på omslaget til Oppsal menighetsblad. Blikket glei ned mot dei tre sakene som hadde fått plass på framsida – toppsakene. Og toppsakene denne månaden var altså "Reker på medarbeiderfesten", "Konfirmanter på tur" og "Ny diakon på plass".

Eg merka at eg ikkje var så veldig interessert i å lesa om desse konfirmantane og den nye diakonen. Eg bladde ivrig opp på jakt etter reportasjen frå rekefesten. Heilt til siste side måtte eg bla. Endeleg! Her blir eg møtt med det same rekebiletet som på framsida, berre i litt mindre format. Reportasjen har fått overskrifta "Medarbeiderfesten. Med reker og sang". Her er også bilete av eit fruktfat fruktbord, bilete av folk som et reker og bilete av ei som signerer cdar. I reportasjen kan vi lesa at staben hadde gjort i stand pynta bord "hvor det ble servert flere titalls kilo reker, loff og majones." Men fruktbordet blir også omtalt: "Til sist må en også nevne det imponerende fruktbordet, som selvfølgelig inneholdt en langt ifra liten skål med godteri." Fruktbiletet har fått biletteksten "Stabens velorganiserte fruktbord".

Konklusjon: Dette omslaget er definitivt ein festleg favoritt! Rekebiletet var eit blikkfang som fekk meg til å tråla gjennom heile blekka på jakt etter rekereportasjen. Eg veit ikkje kor klokt det var å plassera reportasjen heilt til slutt i blekka. Det kjem litt an på kva dei som har laga blekka, ønskte å fokusera på. Plasseringa av reportasjon heilt til slutt fekk meg jo til å bla gjennom heile blekka og smålesa dei mindre viktige sakene om konfirmantane og diakonen. På den andre sida er trass alt rekene på medarbeidarfesten hovudoppslaget, og då bør kanskje ikkje saka koma heilt til slutt i blekka? Då kan det vera fort gjort å gløyma kva som eigentleg var viktig i dette nummeret. Men det kjem altså an på kva som var målet til dei som har laga blekka. Uansett gjorde rekebiletet at eg opna blekka. Og det er jo eit pluss.

Kort oppsummert er altså valet av omslagsbilete (og tekst) eit blinkskot. Biletet av fruktbordet kunne ikkje ha spelt den same rolla, så her har dei gjort ein veldig god jobb med biletutvalet. Det er heilt greitt å nemna fruktbordet, sjølvsagt, slik at vi skjønar at det ikkje berre var reker som blei fortært på den årlege medarbeidarfesten. Blekka får eit stort pluss for at det står i reportasjen at det blei servert fleire titals kilo med reker – det rettferdiggjer på ein måte alt.

Tid for utmerkingar!

I dag fekk eg ein Beautiful blogger-award frå fine, fine violaSometimes. Og då kom eg på at eg har fått den same awarden frå fine, fine Løyen på Tøyen tidlegare, men at eg har heilt gløymt å følgja det opp! Uansett: tusen takk, begge to!

Når ein har fått denne utmerkinga, må ein skriva sju fakta om seg sjølv og senda utmerkinga vidare til sju andre fine bloggar. Så no skal eg gjera det før eg gløymer det.

Sju fakta om meg sjølv:

1. Eg er hekta på grapefrukt og grapefruktjus og må ha daglege påfyll av anten frukta eller jusen. Kaffi er eg også avhengig av, men eg er særs kresen og føretrekkjer kaffi laga av ferskbrende bønner.

2. Eg er ganske god til å hoppa stille lengde.

3. Eg er oppvaksen på ei lita øy på nordmørskysten og er der på ferie 2–3 gongar i året.

4. Eg blir mamma for første gong i løpet av nokre dagar!

5. Eg har vore aktiv i Norsk Målungdom og Changemaker.

6. Eg er så å seia altetande når det gjeld musikk, men den aller største favoritten er The The.

7. Eg elskar både å sjå på og å spela tennis.

(Fakta nr. 8: Eg hadde knallraudt hår som lita og har merkeleg nok berre blitt blondare og blondare med åra.)

Eg sender utmerkinga vidare til desse fine bloggane:

Jostedalsrypa

Winefuelednarcissism

Fra kontorfronten

Huset ved bekken

Retro Elephant

Ludoland

Smileull

Mannfolkstrikk

Eg har mista litt bloggelyst den siste tida. Har gått ut i svangerskapsperimsjon og trudde jo liksom at eg skulle få kjempegod tid til å blogga. Men alt går liksom litt treigare, både fysisk og mentalt, så det har ikkje blitt noko av. Eg har både heimestrikka bleiebukser og heimesydd mammakjole å visa fram, men det får venta. No vil eg i staden visa fram det som den komande faren har halde på med på strikkefronten dei siste åtte månadene. 

Tadaaa:

 

Han har strikka eit kjempestort og kjempefint babyteppe!!! Oppskrifta er sjølvsagt frå Strikk til nøstebarn.

Han har ikkje strikka sidan han gjekk på barneskulen, så eg er ganske imponert. Dette er absolutt godkjent! Fargen er limegrøn, og med det mørkegrøne garnet skal eg hekla ein kant rundt teppet. Eg gler meg til å pakka inn den vesle guten i dette!

Og medan vi er inne på limegrønt: Eg er visst inne ein limegrøn/grøn periode no når ting skal kjøpast inn i samband med fødselen. Kjøpte grønt helseteppe også her om dagen:

Og sist, men ikkje minst, limegrøne crocs til sjukehusopphaldet:

Grønt skal jo vera ein avslappande farge, så vi satsar på at dei grøne omgjevnadene kjem til å ha ein heldig effekt på den vesle. Neste gong eg bloggar, er han kanskje her!

Sommarstemning

Midtbo sy har utlodding

... av dette fine settet:

Eg er fast lesar av bloggen hennar og tykkjer ho lagar så mykje fint. Ho er til stor inspirasjon!

Klikk deg inn på lenkja til høgre på bloggen her for å sjå korleis du kan vinna det ultrafine settet!

Sparkebrok

Denne sparkebuksa byrja eg på i påska, så no var eg rimeleg lei. Overkroppen var moro å strikka, men rompa og føtene var litt dryge. Eg er fan av å strikka med fleire fargar.

Oppskrifta er frå Strikk til nøstebarn, som vanleg.

Buksa skal liksom vera storleik 6 md., men eg strikkar veldig laust, så eg trur buksa kjem til å passa til større babyar enn det. Men ikkje for det, med tøybleier treng ein jo litt større plass, så det er mogleg at ræva treng den plassen ho kan få her.

Eg hekla ei rad med fastmasker rundt overkroppen. Kunne sikkert ha hekla to rader (det sto 1–2 rader i oppskrifta), men eg orka rett og slett ikkje meir.

No er eg i gang med bleiebukse, og så siklar eg etter å koma i gang med denne genseren. MEN eg skal strikka genseren i litt friskare fargar, nemleg i desse fargane.

Men aller først må eg sy ferdig mammakjolen ... Skal trass alt bruka han 12. juni, og eg bør koma i gang med syinga. Driv og klipper ut stoffbitane no.

Nytt frå hus og "hage"

Når det gjeld interiør (oppussing og alt i den dur) og fargerike vokstrar som vi skal prøva å få til å leva på verandaen, skårar vi ikkje særleg høgt, mannen og eg. Den siste tida har vi skjerpa oss veldig. Kanskje fordi vi skal bli tre her i huset. Plutseleg byrja vi å gjera noko av det vi hadde snakka om i tre år, dvs. sidan vi flytta inn. Det fortener å bli blogga om.

Først kjøpte vi ein tomatplante og sådde diverse krydderplantar. Krydderplantane veks som berre det. Og i dag såg eg den første tomaten! Juhu! Planten har altså ikkje daua!

Vi kjøpte også inn fleire blomar enn normalt til å ha på verandaen. Til og med eit lite bord til å ha dei på. Den lysegrøne blomen er lavendel, som eg kjøpte fordi det stod på lappen at "research has shown that it has a soothing effect on people." Det må vi jo testa ut.

Blomster-Finn sa på radioen her om dagen at den nye trenden i år er å ha knæsje fargar i hagen, så vi føler vi er på den sikre sida når vi går for gult.

Når det gjeld verandakassene, planta eg i dag ut pelargoniar. Sist sommar fann vi ut at pelargoniar aldri døyr, så det er ein plante som passar oss perfekt.

Og så er vi framme med det mest revolusjonerande som har skjedd i heimen.

Vi har olja verandagolvet! Det skjedde sjølvsagt ikkje utan assistanse frå svigers. (Eg gjorde ikkje noko.) Det blei støvsuga, skura, vaska og olja to lag. Gurimalla, så dig! Skulle hatt eit før- og etter-bilete, men det har eg ikkje.

Det andre revolusjonerande som har skjedd (og det gjorde vi heilt på eiga hand), var å måla gangen. Det har vi snakka om sidan oktober 2007. Den einaste grunnen til at vi bestemte oss for å måla, var pga. handverkarane som gjorde ein liten måle-fadese då dei dei pussa opp badet. I tre år har vi difor levd med mystiske målingsflekkar på veggene. Men no er flekkane borte!

Fargen var lyselyselimesjøgrøn og er litt vanskeleg å fanga på bilete, men her ser vi korleis han passa perfekt til det fine turkise kunstverket vi har på den eine veggen. (Kunstnaren er Maria, og eg vil tilrå alle å kjøpa kunst frå henne!) Etter dei første målingsstroka fekk vi heilt sjokk fordi fargen såg så vanvittig 80-tals ut, men etter to strok tykte vi det blei bra.

Eg har lese på divserse interiørbloggar om dei som heller målar vegger og tak kvar vår i staden for å vaska, og eg kan berre ikkje fatta at dei får det til! Vi kjem i alle fall ikkje til å måla noko meir, sjølv om det var litt moro.

Fargen på veggen i front er slik alle veggene såg ut før vi måla. Denne veggen har vi no byrja fantasera om å tapetsera. Vi tenkte eigentleg berre å ha han slik som på biletet, men oppussing gav meirsmak (høhø), så vi kan ikkje stoppa når vi først er i gang. 

Av målinga som blei til overs, forvandla eg verdas eklaste oransje krakk til å bli grøn og fin. Dvs. han er ein mykje brukt og høgt elska krakk her i huset, men han var måla utruleg stygt og sarvete. Eg har drassa han med meg frå hybel til hybel som student, heilt sidan våren 2000, og eg anar ikkje kvar han han kjem frå.

Men dette får vera nok interiørprat for ei stund. Det blir garantert lenge til neste gong!

Bleiebukse

Då var eg i mål med den første bleiebuksa til han i magen. Utruleg søt fasong:

Eg strikka av 3-tråds lanolingarn som eg kjøpte i gardsbutikken til fantastiske Sogn jord- og hagebruksskule for nokre år sidan. Dette er altså ei nattbukse, men eg har tenkt å strikka dagbukser av 2-trådsgarn òg. Det går jo veldig fort å strikka, så eg håpar eg rekk å strikka ein solid bunke før han kjem ut.

Men eg må jo sy ferdig mammakjolen aller først ...

Frå mørkeloftet #8

Lukka er å vinna ei dokke og ein heil garderobe full av heimesydde og heimestrikka dokkeklede! Lat meg presentera Anne:

Eg vann Anne på basar då eg var lita. Og ho heiter Anne fordi det var tanta mi Anne som trekte vinnarloddet. Eg har alltid hatt vinnarlukke på basar, men denne premien var nok den gjevaste eg vann nokon gong. Eg fann henne på mørkeloftet heime i påska, og eg veit at det var fleire klede i garderoben enn det eg kan presentera her. Eg hugsar at det var med ein sovepose også, og det manglar eit bunadsskjørt. Men dette er i alle fall ein liten smakebit. Og ikkje minst er det eit godt prov på at basarpremiane før i tida var mykje meir forseggjorde enn i dag. Takk til Lise som strikka og Gerd som sydde!

Sysesesongen er i gang!

Etter ein lang vinter med strikketøy i fanget er det utruleg dig å gå i gang med vårens syprosjekt. Her om dagen reiste eg til Stoff og stil i Drammen. Det var eitt år sidan sist, og denne gongen hadde eg litt meir konkrete planar for kva eg skulle ha, men eg greidde likevel å kjøpa alt mogleg som ikkje stod på handlelista. I tillegg til trådsneller, glidelås, kritt, strikk og slikt, kjøpte eg mange fine stoff: 

Dei to turkise stoffa er perfekte kjole- og blusestoff. Soppstoffet (som er økologisk) har eg sett mykje av rundt om på diverse kreative bloggar. Det er heilt fantastisk fint! Sjekk da:

Stoffet finst både i stretch og vanleg bomull. Sidan eg ikkje har overlock-maskin, blei det vanleg bomull. Ganske tjukt bomullstoff, eigentleg. Har ingen konkrete planar for det enno. Sukk, eg har lyst på overlock-maskin!

Pingvinstoffet er også utruleg fint:

Det beste med stoffet er at det er så mjukt og godt å ta i. Trur det kan passa perfekt til dyne- og putetrekk!

Og så – stoffet som var grunnen til at eg eigentleg måtte på Stoff og stil:

Dette er stoffet eg skal bruka til å sy mammakjolen med. (Eg bestemte meg for å sy kjolen utan ermer – altså den til høgre.) Eg leita lenge for å finna eit perfekt stoff. Dette er veldig tynt, glatt og silkeaktig å ta på (er laga av 100 prosent polyester, da ...), og er sikkert fint å ha inn mot kroppen når det blir skikkeleg varmt. Eg har aldri sydd med slikt stoff før, så det blir spanande å testa ut! Eg har sydd ein dummy-kjole av mammakjolen i eit stoff eg aldri kjem til å bruka til noko fornuftig:

Då fann eg ut at medium blir alt for stort, og at eg må bruka eit tynt stoff for at kjolen skal falla fint. Eg vurderer å bruka eit lilla stoff som belte, som eg kjøpte litt av også, men er litt usikker. Vel, eg fann også ut at dette var ein veldig enkel kjole å sy. Utruleg gode syinstruksjonar, sjølv om dei var på engelsk. Eg brukte to kveldar på sjølve syinga (men då sydde eg ikkje i glidelåsen, altså, og dessutan var eg ikkje supernøyaktig heile vegen). Så no har eg stoff i vaskemaskina og er klar som eit egg til å gå i gang med syinga når dei har tørka!