Biletkavalkade: nordmørspåske

Det brenn i kinna etter at eg har vore nokre timar ute i sola. Og slik har det stort sett vore heilt sidan eg kom til Mjosundet på påskeferie. Og eg klagar ikkje!

På veg til Bugasætra. Det var ikkje noko særleg å gå i våt snø, så eg har berre gått éin gong.

Eg føretrekkjer å gå på tørr asfalt. Her ser vi barndomsheimen til pappa. 

Og mamma som skal levera hermetikk til attvinning.

Dette er uvanleg mykje snø til å vera så seint på året. Heldigvis har pappa brøytt veg.

Appelsin på tur.

 Typisk syn på bygda: nedlagd skule. Nærare sagt Giset skule. Eg hadde ikkje vore der på år og dag då vi gjekk oss ein tur dit, og det var skikkeleg snålt å vera der att. Her gjekk eg på barneskulen (1982–1988). Eg trur skulen blei nedlagd tidleg på 90-talet. Utedoen til høgre blei nedlagd endå tidlegare. Vi kalla doen for skottet, og eg hugsar det m.a. blei brukt til kyss, klapp og klem. 

Utsikta frå skulen kan ein ikkje klaga på. Her ser vi Mjosundet og Mjosundbrua. 

Og garden som bestemor mi var frå. 

Bakels (eller vaflar, som somme seier) er obligatorisk når eg er heime på ferie.

Det er også obligatorisk at eitt eller anna skal feirast med kake når eg er heime. Denne gongen var det 40-årsdagen til gubben som var grunn til kakebakinga.

Modern times. 

 Byfolk som prøver fisken (blei ikkje napp).

Byfolk som les avisa i sola.

Det er meldt sol og finvêr framover, vi skal vera her i endå nokre dagar til, og eg er i gang med nytt strikkeprosjekt! Jippi!