Natursutten

I klassikaren Mamma for første gang har Gro Nylander ei overskrift som heiter "Smokk – venn eller fiende?" Det seier vel alt om kor omdiskutert smokken er. Eg skal ikkje gå inn på argumenta for eller imot smokk, men etter at eg blei mor og oppdaga den anatomiske smokken som blir kalla natursutten, kan eg i alle fall gladeleg argumentera for denne smokken framfor tradisjonelle smokkar.

På Mammabutikken.no kan du lesa kvifor natursutten er så bra.

No er det litt vanskeleg å spørja hovudpersonen sjølv om kva han tykkjer om smokken, men alt tyder på at han likar han godt:

Hanken er ganske stor, så ofte ligg han og held rundt denne, faktisk. Søtt! I tillegg til at eg sjølvsagt likar at smokken er fri for gift og drit, likar eg særleg dette:

• Når Tryggve sovnar med smokken i munnen, hender det at smokken ramlar ut og at han ligg med andletet på smokken. Fordi smokken er supermjuk, blir det ingen stygge avtrykk i andletet. Det er veldig praktisk om natta, når vi ikkje har høve til å få med oss alt som skjer.
• Det er ingen holrom i smokken, så han er enkel å halda rein. Det er berre å leggja han i kokande vatn i nokre sekund, så blir han fin. (Vi har fleire smokkar vi byter mellom, altså.)  
• Eg likar at smokken etterliknar ammesitusjonen – både dette med at smokken er så stor og at tutten har den fasongen som brystvorta får når ungen syg i seg mjølk. No har Tryggve aldri hatt problem med å få i seg mjølk, men for dei som slit med det, vil eg tru at smokken kan vera fin. Tradisjonelle smokkar krev nemleg ein annan sutteteknikk enn ved puppen, og nokre babyar greier ikkje denne vekslinga.
• Han er kul å sjå på! Det er litt sånn retrostil over han. Eg veit ikkje kor mange spørsmål vi har fått om kva i alle dagar det er Tryggve suttar på, og det gir jo eit godt høve til å reklamera for natursutten.

Det finst fleire utformingar av smokken, dvs. smokkar som er mindre og som er pynta litt på (vi har denne også, men eg hugsar ikkje kvar vi kjøpte han.) Smokken kan kjøpast på fleire nettbutikkar og i Oslo har dei han i alle fall på Barnevognhuset Rudo og Den kule mage.

Juhu! Ny katalog frå Stoff og stil!

Den nye Stoff og stil-katalogen kom her om dag, og som vanleg får eg lyst til å kjøpa stoff i lange banar og sy tusen ting.

Av barneklede likte eg veldig godt alt vi ser på denne sida:

Den stripete kjolen har faktisk vore med i ein katalog tidlegare, men i andre fargar. Det hugsar eg fordi eg kjøpte mønsteret og planla å strikka han. Men det har det ikkje blitt noko av. Den baggy broka trur eg kan passa fint til ein gut, så ho har eg lyst til å sy.

Elles likte eg godt snittet på denne kjolen:

Det er kanskje litt vanskeleg å sjå men det er snøring rett under bringa. Med det rette stoffet kunne eg godt ha tenkt meg å sy og gå i denne kjolen.

Så er vi over på det som eg garantert kjem til å mekka frå katalogen. Då eg var i Stoff og stil-butikken sist, kjøpte eg ei uro og planla å hekla desse søte dyra til å henga opp i uroa:

Eg kjøpte oppskrifta på nettet, eg kjøpte garn, og eg kjøpte vatt til å ha inni dyra. Men fordi eg aldri har hekla figurar før, og fordi oppskrifta er på engelsk, har prosjektet blitt liggjande. Det skal veldig mykje til før eg orkar å gå i gang med dette nett no, merkar eg. Eg har rett og slett fortrengt det.

Men så! Den siste katalogen har løyst problemet mitt:

Kva er så dette? Jau, det er stoffbitar med vatt inni. Dei har blitt klipt ut av dette søte stoffet:

Superenkelt! Eg har utruleg lyst til å kjøpa dette stoffet, sjølvsagt, men skal halda meg i skinnet (inntil vidare). Eg har nemleg stoff liggjande som kan passa ypparleg til prosjektet. Dette er jo ikkje like fint som dei fine hekla dyra, kanskje, men dyra kan eg jo hekla ein annan gong og bruka til noko anna.

Det største problemet er kanskje at eg ikkje greier å finna ut kvar eller korleis eg kan henga opp uroa ... Ho er til Tryggve, sjølvsagt, og då er det jo best å henga henne over stellebordet på badet, men eg skjønar ikkje korleis eg skal få festa uroa i taket utan å borra og styra. Nokon som har tips til korleis eg enkelt kan henga opp uroa i taket utan å øydeleggja det? I mellomtida skal eg kasta meg over stoffa.

Frå mammakjole til ammekjole?

Det er litt seint å visa fram mammakjolen eg sydde, men betre seint enn aldri. Dette er eitt av få bilete eg har av meg med kjolen på.

Eg sydde inn utringinga og justerte beltet etter at eg tok dette biletet, noko som førte til at utringinga mildt sagt blei stor. Difor kjøpte eg ein kvit blondeaktig topp til å ha på under, som stakk opp akkurat der han skulle. Det blei faktisk ganske fint!

 

Her er eit litt koko bilete der toppen er synleg.

I og med at utringinga er så giga kan eg kanskje vurdera å bruka kjolen som ammekjole? Det står att å testa.

Uansett: Eg er kjempenøgd med mønsteret eg brukte! Eg forstod alt, sjølv om det var skrive på engelsk syspråk. Eg grudde meg til å sy i glidelåsen, men det gjekk kjempebra. Eg kjøpte mønsteret på nettet og har lyst til å finna fleire mønster av denne typen. Eg sydde forresten laaang kjole og ikkje knelang, i og med at eg hadde så mykje stoff. Dessutan tykte eg det blei finast. Stoffet var fantastisk godt å ha på seg i varmen. Det var svalt og godt. Litt stolt av at eg greidde å bli ferdig i tide! – og at eg rakk å bruka kjolen heile tre gonger før ungen kom.

Første møte med morfar

Dette er Tryggve

Etter eit forlenga sjukehusopphald pga. at den fine veslingen fekk ein infeksjon rett etter fødselen, er vi no endeleg heime. Tryggve er glad for det, som vi ser. Den superfine bodyen er laga av Kristin, som står bak bloggen Heilt spesiell. Og det er ein heilt spesiell body som passar perfekt til ein heilt spesiell liten gut.

Ventetid

Det er mykje ein kan gjera medan ein ventar på at veslingen skal koma ut. Til dømes kan ein rydda i iPhoto (eg har 30.579 bilete ...) og gjera plass til dei mange bileta som garantert kjem til å bli tekne av den nye verdsborgaren. For eitt år sidan var eg i Botanisk hage og knipsa vilt i samband med fotokurset eg var på. Det var artig å koma over desse bileta igjen. Så her kjem ein liten sommarleg biletkavalkade medan vi ventar.

Melding av eit bladomslag

Eg har lenge hatt lyst til å skriva meldingar av bladomslag. Det er nemleg så mange festlege omslag der ute! Dei festlegaste favorittane så langt har vore nokre av omslaga til blekka "I skolen", som er medlemsbladet til Skolenes landsforbund (som mannen i huset får) og "Cøliakibladet", medlemsbladet til Norsk cøliakiforening (som eg får). For å kvalifisera som festleg favoritt er biletvalet alfa og omega, gjerne i kombinasjon med tekst. 

Her om dagen dukka det opp ein soleklar omslagsfavoritt så langt, og eg tenkte at dette omslaget fortener merksemd! Så her kjem den første omslagsmeldinga på bloggen min.

Eg er veldig glad i reker og trudde først det var reke-reklame frå ICA som hadde dumpa ned i postkassa vår:

No har jo eg berre teke bilete av omslaget, som igjen er ei attgjeving av det opphavlege biletet, så eg må berre aller først skunda meg og presisera at det truleg er fleire ledd her som gjer at attgjevinga mi aldri kan yta rettferd til rekene. Men uansett: Omslagsbiletet viser reker i autentisk rekestorleik, og sidan det ikkje har blitt spart på blitzen, er det mogleg å sjå alle detaljane til rekekroppane klårt og tydeleg. Den kraftige blitzen gjer at det ikkje er tvil om kva det er bilete av – veldig bra!

Etter å ha stira ei stund på rekene las eg tittelen på blekka og forstod sjølvsagt at dette ikkje hadde noko med ICA å gjera. Det første spørsmålet som melde seg, var kvifor nærbilete av reker i sterkt blitzlys hadde fått ein så dominerande plass på omslaget til Oppsal menighetsblad. Blikket glei ned mot dei tre sakene som hadde fått plass på framsida – toppsakene. Og toppsakene denne månaden var altså "Reker på medarbeiderfesten", "Konfirmanter på tur" og "Ny diakon på plass".

Eg merka at eg ikkje var så veldig interessert i å lesa om desse konfirmantane og den nye diakonen. Eg bladde ivrig opp på jakt etter reportasjen frå rekefesten. Heilt til siste side måtte eg bla. Endeleg! Her blir eg møtt med det same rekebiletet som på framsida, berre i litt mindre format. Reportasjen har fått overskrifta "Medarbeiderfesten. Med reker og sang". Her er også bilete av eit fruktfat fruktbord, bilete av folk som et reker og bilete av ei som signerer cdar. I reportasjen kan vi lesa at staben hadde gjort i stand pynta bord "hvor det ble servert flere titalls kilo reker, loff og majones." Men fruktbordet blir også omtalt: "Til sist må en også nevne det imponerende fruktbordet, som selvfølgelig inneholdt en langt ifra liten skål med godteri." Fruktbiletet har fått biletteksten "Stabens velorganiserte fruktbord".

Konklusjon: Dette omslaget er definitivt ein festleg favoritt! Rekebiletet var eit blikkfang som fekk meg til å tråla gjennom heile blekka på jakt etter rekereportasjen. Eg veit ikkje kor klokt det var å plassera reportasjen heilt til slutt i blekka. Det kjem litt an på kva dei som har laga blekka, ønskte å fokusera på. Plasseringa av reportasjon heilt til slutt fekk meg jo til å bla gjennom heile blekka og smålesa dei mindre viktige sakene om konfirmantane og diakonen. På den andre sida er trass alt rekene på medarbeidarfesten hovudoppslaget, og då bør kanskje ikkje saka koma heilt til slutt i blekka? Då kan det vera fort gjort å gløyma kva som eigentleg var viktig i dette nummeret. Men det kjem altså an på kva som var målet til dei som har laga blekka. Uansett gjorde rekebiletet at eg opna blekka. Og det er jo eit pluss.

Kort oppsummert er altså valet av omslagsbilete (og tekst) eit blinkskot. Biletet av fruktbordet kunne ikkje ha spelt den same rolla, så her har dei gjort ein veldig god jobb med biletutvalet. Det er heilt greitt å nemna fruktbordet, sjølvsagt, slik at vi skjønar at det ikkje berre var reker som blei fortært på den årlege medarbeidarfesten. Blekka får eit stort pluss for at det står i reportasjen at det blei servert fleire titals kilo med reker – det rettferdiggjer på ein måte alt.

Tid for utmerkingar!

I dag fekk eg ein Beautiful blogger-award frå fine, fine violaSometimes. Og då kom eg på at eg har fått den same awarden frå fine, fine Løyen på Tøyen tidlegare, men at eg har heilt gløymt å følgja det opp! Uansett: tusen takk, begge to!

Når ein har fått denne utmerkinga, må ein skriva sju fakta om seg sjølv og senda utmerkinga vidare til sju andre fine bloggar. Så no skal eg gjera det før eg gløymer det.

Sju fakta om meg sjølv:

1. Eg er hekta på grapefrukt og grapefruktjus og må ha daglege påfyll av anten frukta eller jusen. Kaffi er eg også avhengig av, men eg er særs kresen og føretrekkjer kaffi laga av ferskbrende bønner.

2. Eg er ganske god til å hoppa stille lengde.

3. Eg er oppvaksen på ei lita øy på nordmørskysten og er der på ferie 2–3 gongar i året.

4. Eg blir mamma for første gong i løpet av nokre dagar!

5. Eg har vore aktiv i Norsk Målungdom og Changemaker.

6. Eg er så å seia altetande når det gjeld musikk, men den aller største favoritten er The The.

7. Eg elskar både å sjå på og å spela tennis.

(Fakta nr. 8: Eg hadde knallraudt hår som lita og har merkeleg nok berre blitt blondare og blondare med åra.)

Eg sender utmerkinga vidare til desse fine bloggane:

Jostedalsrypa

Winefuelednarcissism

Fra kontorfronten

Huset ved bekken

Retro Elephant

Ludoland

Smileull

Mannfolkstrikk

Eg har mista litt bloggelyst den siste tida. Har gått ut i svangerskapsperimsjon og trudde jo liksom at eg skulle få kjempegod tid til å blogga. Men alt går liksom litt treigare, både fysisk og mentalt, så det har ikkje blitt noko av. Eg har både heimestrikka bleiebukser og heimesydd mammakjole å visa fram, men det får venta. No vil eg i staden visa fram det som den komande faren har halde på med på strikkefronten dei siste åtte månadene. 

Tadaaa:

 

Han har strikka eit kjempestort og kjempefint babyteppe!!! Oppskrifta er sjølvsagt frå Strikk til nøstebarn.

Han har ikkje strikka sidan han gjekk på barneskulen, så eg er ganske imponert. Dette er absolutt godkjent! Fargen er limegrøn, og med det mørkegrøne garnet skal eg hekla ein kant rundt teppet. Eg gler meg til å pakka inn den vesle guten i dette!

Og medan vi er inne på limegrønt: Eg er visst inne ein limegrøn/grøn periode no når ting skal kjøpast inn i samband med fødselen. Kjøpte grønt helseteppe også her om dagen:

Og sist, men ikkje minst, limegrøne crocs til sjukehusopphaldet:

Grønt skal jo vera ein avslappande farge, så vi satsar på at dei grøne omgjevnadene kjem til å ha ein heldig effekt på den vesle. Neste gong eg bloggar, er han kanskje her!

Sommarstemning

Midtbo sy har utlodding

... av dette fine settet:

Eg er fast lesar av bloggen hennar og tykkjer ho lagar så mykje fint. Ho er til stor inspirasjon!

Klikk deg inn på lenkja til høgre på bloggen her for å sjå korleis du kan vinna det ultrafine settet!

Sparkebrok

Denne sparkebuksa byrja eg på i påska, så no var eg rimeleg lei. Overkroppen var moro å strikka, men rompa og føtene var litt dryge. Eg er fan av å strikka med fleire fargar.

Oppskrifta er frå Strikk til nøstebarn, som vanleg.

Buksa skal liksom vera storleik 6 md., men eg strikkar veldig laust, så eg trur buksa kjem til å passa til større babyar enn det. Men ikkje for det, med tøybleier treng ein jo litt større plass, så det er mogleg at ræva treng den plassen ho kan få her.

Eg hekla ei rad med fastmasker rundt overkroppen. Kunne sikkert ha hekla to rader (det sto 1–2 rader i oppskrifta), men eg orka rett og slett ikkje meir.

No er eg i gang med bleiebukse, og så siklar eg etter å koma i gang med denne genseren. MEN eg skal strikka genseren i litt friskare fargar, nemleg i desse fargane.

Men aller først må eg sy ferdig mammakjolen ... Skal trass alt bruka han 12. juni, og eg bør koma i gang med syinga. Driv og klipper ut stoffbitane no.