Frå mørkeloftet #7

Det er lenge sidan eg har blogga om mørkeloftet-funn, men no har eg vore på mørkeloftet og grave skikkeleg. Funna blir publiserte litt om litt.

Her kjem det første funnet, i kategorien dokker. Lat meg presentera Mostedokka:

Mostedokka fekk eg av tanta mi då eg var 1 år, trur eg. (Tante = moster, så difor fekk ho namnet Mostedokka.) Det er nok den mest velbrukte leika frå barndommen min. Eg gjekk på trilleturar med henne og tok henne med på både båtturar og bilturar – det var det som var av turar på den tida, så ho var med på alt.  Eg vaska kleda hennar regelmessig i vasken på badet, og kleda hengde eg opp på Mostedokka si eiga klessnor ute i hagen. Ho brukte sjølvsagt tøybleier, som eg skifta eit par gongar for veka. Eg smurde stumpen hennar med salve av noko slag (trur det var vaselin og/eller transalve) – ein dårleg kombinasjon med stoffet ho var laga av, så spora etter salva er framleis godt synlege.

Mostedokka fekk permanent sminke i form av sprittusj-strekar her og der. Eg hugsar eg ønskte at ho hadde hatt lengre hår, for då kunne eg ha klipt av henne endå større hårtustar.

Etter kvart som Mostedokka blei eldre, måtte ho lappast saman her og der. Det gjorde eg sjølvsagt sjølv, som vi ser her. Den same lappeteknikken har eg brukt til å sy fast hovudet med. Den eine arma byrjar å losna no, så det spørs om eg burde ha lappa henne endå meir.

Eg leikte med Mostedokka til eg var om lag 9 år, trur eg. Då skjedde nemleg det store at eg vann ei dokke på basar, og ho hadde ein fullt utstyrt garderobe og var i litt betre stand enn Mostedokka. Ho skal eg visa fram ein annan dag.