Det er ikkje noko som gjer meg så eitrande forbanna og frustrert og lei meg som eit visst politisk parti. Eg finn nesten ikkje ord for kor makteslaus eg kjenner meg ved tanken på at folk kan finna på å røysta på dette partiet. Nei, eg finn ikkje ord. Så eg let dei satiriske teikningane til Steffen Kverneland få illustrera raseriet mitt. Og eg vonar vi har kome til den siste ruta no.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar