Eg trur eg og bror min har det etter mamma og pappa, som vart foreldre for første gong då dei var 43 og 48 år: vi er litt treige ...
I vår leverte eg hovudoppgåva mi etter to år på overtid. Og i dag, etter eitt år på overtid, kom den store dagen då Sigmund disputerte! Mamma (74) og pappa (79) tok Kystekspressen til Trondheim med finstasen i kofferten og sjekka inn på hotell for å få med seg seansen. Mamma måtte i hui og hast kjøpa ny dameveske før disputasen, for lommeboka var plutseleg blitt så stor at det ikkje var plass til henne i den medbrakte dameveska (må fylla opp når ein skal på bytur, vettu). Det knytta seg òg stor spenning til korvidt kjoleutringinga på den medbrakte kjolen var for stor eller ikkje. Så det var hakket før det vart kjøpt inn ny kjole òg. Pappa vurderte om det burde vera kvit eller blå kjorte, og det vart blå. Som vi altså skjønar: dette var ein stor dag.
Det er kjekt med store dagar, kanskje særleg når dei kjem seint. (Men eg har ingen planar om å få unge nr. 1 i ein alder av 43)
5 kommentarer:
Det var godt. Men når kjem ungen?
Tja, om eit par år, kanskje? :-)
Interesant. Me ventar spent.
Hei! Søkte på mitt navn på google og kom over denne bloggen. Ville bare si at det var litt av et sammentreff, min bror heter også Sigmund!
Litt morsomt syns jeg.
Hilsen Ragnhild
Hei Ragnhild! Dette var utruleg vittig! Heiter de Ås òg, eller? :-)
Legg inn en kommentar