Vimpelgenser

Eg har strikka vimpelgenser frå Pickles til poden. Han er snart 2.5 år, men eg strikka storleik 4 år og la på litt ekstra lengde. Genseren kan nok ikkje brukast denne vinteren, sjølv om det sikkert kunne ha vore godt å gå med ein varm kjole av og til ...

Eg likar godt dette garnet (Pickles Pure Thin Alpaca). Det er veldig mjukt og godt å strikka med. Strikka med dobbel tråd, så det blei ein del flokar undervegs i vimpelstrikkinga. Og eg har ein del trådar att å festa, som det er mogleg å sjå.

Eg har ikkje vore begeistra for alle oppskriftene frå Pickles eg har prøvd, men denne oppskrifta likte eg.

Det blei att ein del restegarn, så eg må finna på noko av det.

Dagens skjerf

Det har vore kaldt lenge i hovudstaden no.

Og i det eg er ferdig med å strikka meg eit megatjukt skjerf i Eskimo-garn, er det sjølvsagt meldt mildvêr. Ja ja, det kjem vel kalde dagar att. Eg strikka perlestrikk, og eg brukte diverse garnnøste eg hadde liggjande som eg ikkje hadde nokon plan for. Skjerf er bra restegarnprosjekt!

Gjenbruk

Her om dagen demonterte vi sprinkelsenga. Etter ei stund høyrer eg spetakkel på gangen. Han som ikkje har bruk for senga lenger, kjem ilande: Mamma, mamma! Bygd bru, jeg! Med litt fantasi kan ein gjenbruka det meste.

Sitrondrops er kult, men det er appelsin òg

Endeleg har eg bestilt oppskrift og garn til eit strikkeprosjekt til meg sjølv!

Det er God morgen-genser frå Pickles (klikk på biletet for å koma til oppskrifta), og eg har sikla på genseren lenge. Eg diggar den gule fargen (med det høvelege namnet sitrondrops), men eg trur kanskje ikkje at eg kjem til å kle han, så difor bestilte eg garn i fargen appelsin:

Det er alltid litt risikabelt å bestilla garn på nettet, eg likar aller best å sjå garnet i levande live. Lageret til Pickles er ope på torsdagar og laurdagar, men eg greidde rett og slett ikkje å venta. Og eg kan jo byta fargen dersom eg angrar. Det er i alle fall mange fargar å velja blant! Gler meg til eg får pakke i posten!

Er det nokon av lesarane mine som har strikka genseren? Eg ser han er poppis på Ravelry, i alle fall.

Om forholdet mitt til matte

Eg hugsar lukta av den første matteboka mi. Eg fann boka på mørkeloftet for ikkje lenge sidan, og lukta var framleis der. Det rare var eg kjende att fleire av oppgåvene. Eg kjende att teikningane av "færre enn" og "fleire enn". Eg har teikna fire høner, som er færre enn fem høner. Og eg har teikna tre egg, som er fleire enn to egg. Og så kjem eg til nøtta. Eg hugsar det så godt. Det er ei teikning av ein rev. Han ser lur ut. Han skal lura meg. Her er han:

Færre enn ein rev? Kva i alle dagar blir det? Eg hugsar eg tenkte veldig på at det måtte vera noko i den ruta. Og eg blei heilt sett ut av augo til den lure reven. Kva er det han veit som eg ikkje veit? Eg hugsar ikkje korleis eg greidde å løysa oppgåva, men eg trur nok eg fekk hjelp av mamma. Eg hugsar i alle fall frustrasjonen. I vaksen alder har eg gått og innbilt meg at eg teikna ein sko i den ruta, og at eg ikkje fekk eit smilefjes, men eit streksmilefjes. Men det gjorde eg altså ikkje, merkeleg nok.

Det var her på side 3 i den aller første matteboka mi eg forstod at matte var eit lurefag. Lureoppgåva kjem alltid til slutt, når du trur du har forstått alt. Då gjeld det å svara det motsette av det du trur er rett, for du kan umogleg ha rett. Dersom du svarar det du trur er rett, blir du lurt.

Likbart!

The Purl Bee er ein utruleg inspirerande blogg for den som elskar å strikka og sy. I kveld kom eg over denne fine og originale halsen på bloggen, og oppskrifta står også der. Sjekk her!

Fin

I vår tid
finnes så mye viten og teknologi
at til og med været
kan en nøyaktig forutsi.
Men vitenskapens sikre metoder
er hjelpeløs teori
for det som så ut til å bli
storm og tunge byger.
Det ble en fin og stille solskinnsdag
takket være et vindpust
fra en sommerfugls tilfeldige vingeslag.

Sommerfuglvinger kan forandre alt
gjøre salt til søtt og varmt til kaldt.
Når elva blir for stri
og tar for mange brå svinger
skulle jeg ønske Gud hadde
skapt meg med sommerfuglvinger.

Her går jeg
i vinterens blåklokkelengtende ve.
Han er raus, og drømmene kjennes litt slitt.
Men havner så lett på villstrå
med for mye livsappetitt.
Jeg lengter etter lyst fra en medvinds pust i nakken
eller en fin og stille solskinnsdag.
Takket være et vindpust fra en sommerfugls tilfeldige vingeslag.

Sommerfuglvinger kan forandre alt,
gjøre salt til søtt og varmt til kaldt
når elva blir for stri
og tar for mange brå svinger
skulle jeg ønske Gud hadde
skapt meg med sommerfuglvinger.

Skappelgenseren? Nei, FARMEN-genseren!

Det er mange som driv og strikkar skappelgenseren for tida. Og han ser jo god og fin ut å ha på (bortsett frå at eg ikkje ville ha hatt han så vid). Men eg kjem nok ikkje til å strikka han med det første. Eg tykkjer nemleg det er så keisamt å strikka genser utan mønster. Derimot er det ein annan kjendisgenser eg har falle pladask for. Eg ser ikkje på Farmen, men kanskje eg må det no etter at eg oppdaga at Gaute Grøtta Grav har på seg denne genseren i årets sesong:

Eg har henta biletet frå nettsida til Gaute Grøtte Grav.

Wow, altså! Sååå fin! Det er laga mønster både til karar og kvinnfolk. Husfliden har både mønster og garn. Jepp, må førast opp på lista over framtidige strikkeprosjekt.

Sauer i hus

Juhu, dette var det artigaste og raskaste strikkeprosjektet eg har vore borti på lang tid. Veldig tjukt garn gjorde at det gjekk unna. Eg strikka storleik 2 år, men strikka nokre omgangar ekstra på bolen og ermene. Sauene er strikka i perlestrikk – noko så enkelt får ein så kul effekt! Eg strikka ikkje blomemønsteret nedst på ermene – rett og slett fordi eg ikkje fekk det til å gå opp med blomar og masker. Det er mogleg det var ein feil i oppskrifta, for mønsteret var jo ikkje vanskeleg.

Poden var ikkje særleg interessert i å prøva det nye plagget, men eg håpar at han forstår at dette blir ein god genser på kalde dagar.

Her er meir om oppskrifta. Eg har nok restegarn til å laga noko meir – kanskje ei lue?

Tøff vs. søt

Jenter er søte
Jenter likar rosa – overalt
Jenter likar ballerinasko
Jenter likar blonder

Gutar er tøffe
Gutar likar blått – overalt
Gutar likar bøker
Gutar likar bokstavar og tal

Helsing Princess, som presenterer haustens nye, men akk så gamaldagse trendar for barn (og Princess er ikkje dei einaste, diverre).

Gult er kult

Eg har sett ny rekord i talet på strikkeprosjekt eg held på med samtidig. Så då blei det ikkje så mange innlegg her inne i august, gitt. Og no er det høgsesong for strikking, så det blir ikkje mindre travelt framover.

Men i alle fall, eg har omsider strikka ferdig Oslo-anorakken frå Pickles. Eit ganske greitt prosjekt, eigentleg, men eg står alltid litt fast i oppskriftene deira, så det blei litt oppattrekking her og der. Dei har ein litt annan måte å skriva oppskrifter på enn f.eks. Garnstudio, Sandnesgarn og andre meir etablerte garnleverandørar. Og då blir eg ein smule perpleks.

Eg strikka utan hette, for eg tykkjer ikkje det er nødvendig med det når det er til så små ungar. Eg blei ganske nøgd med hals- og skulderpartiet, og knappane var så fine! Dei var brune og blanke og skikkeleg retro. Eg laga fem knapphòl i staden for tre, eg forstår ikkje korleis det er mogleg å laga berre tre knapphòl (jf. oppskrifta)?!

Garnet var forresten fantastisk å strikka med! Skikkeleg mjukt og godt, og det gjekk fort å strikka fordi det var så tjukt. 

Eg strikka i storleik 6–12 md, og genseren blei ganske stor. Berre for å visa kor laust eg strikkar har eg plassert poden på 2 år saman med genseren (biletet lyg litt, men likevel). Genseren var ei gåve til ei lita jente på 3 md., så eg håpar ho kan bruka genseren til vinteren likevel. Det er uansett ikkje farleg med det som er for stort til så små ungar.

Og snart er eg i mål med det artigaste prosjektet eg har strikka på lenge. Må berre festa ein million garnendar først ...

Osloreklame: Lindøya

Lindøya! For ein idyll! Dersom du bur i Oslo og er lei av fullstappa strender på Gressholmen og Hovedøya: reis til Lindøya! Dersom du får besøk av folk frå innland eller utland og vil visa dei ein flik av hovudstaden: Ikkje reis til Vigelandsparken eller andre openberre turistfeller. Reis til Lindøya!

På Lindøya er det mange små hytter med små hagar rundt. Det er ikkje lov å bu der året rundt, og det er strengt regulert når det gjeld utbygging og slikt. Det er ein søt, liten landhandel der. Og det er offentleg toalett. Det er ikkje hit ein reiser dersom ein vil bada (veldig skarpe, små flintsteinar over alt), men det er fullt mogleg å ta seg ein dukkert. Sjøen er jo der.

Det tek 15–20 minutt med offentleg kommunikasjon (dvs. båt frå Oslo) å koma seg dit. Og vips er ein på ein annan planet. Vi var der i sol og sommarleg vind her om dagen, og det var så utruleg avslappande å vandra rundt mellom dei små hyttene og velja seg ut den hytta ein likte best. Eg peikte på alle.

Batteriet på kameraet var nesten utlada, så eg fekk ikkje teke så mange bilete som eg ville, og eg føler at bileta eg tok, ikkje greier å attgje kor fantastisk det var der. Men her er eit lite utval.