Lukka er

... å sitja i ro og mak på Smart Club, utan å sjå på klokka, og eta gigantisk, dritgod softis med hakka nøtter både i botnen av begeret og på toppen av isen, med ganske god, stor kaffi til, medan regnet høljar med utanfor, og ingen kan finna meg eller krevja at eg skal gjera noko som helst, og medan eg planlegg å kjøpa verdas største reker inne i butikken. Og når eg ser alle dei softis-grisande og hylande ungane rundt meg, skjønar eg at det gjeld å leva i no-et og nyta det medan ein kan.

Skipper & mate

Ja, det er tittelen på dette herlege kunstverket frå 1913, av Clarence Underwood. For eit motiv! Uredd og tøff dame i skjørt som styrer ein båt i hardt ver medan eit hankjønn klamrar seg fast i redsle! Fann det på eit postkort i serien "Gamledager's postkort" (med apostrof, ja) på Sjøfartsmuseet. Skulle veldig gjerne hatt det i A3-format på stoveveggen.

Eit sikkert vårteikn er ...

... når det er heilt openbert at eg må tørka støv av plastblomane på kontoret.

8. mai

Det er ei velkjend plage at handelstanden fyller opp med julesjokolade i oktober og påskeharar i februar. Dei sel ofte 17. mai-effektar i god tid òg, men det som til no har vore nytt for meg, er at dei FLAGGAR lenge før! I dag er det ni dagar til 17. mai, men utanfor Bryn senter vaiar norske flagg i vinden allereie. Det same såg eg i går og dagen før der på andre stader. Kva ER dette? Truleg er det den beste pynten dei kan koma opp med for å få folk til å kjøpa 17. mai-stæsj. Dei er desperate. Men eg kjøpte faktisk eit flagg.

Interiørtipset

I serien interiørtips er vi no komne til prikken over i-en på eit kvart bad med respekt for seg sjølv, nemleg det som på engelsk heiter happy bathroom companion matches. Ikkje nok med at dei er praktiske, dei tek seg ut godt ut òg. Difor er dette altså eit interiørtips. Fyrstikkene sin funksjon blir aller best forklart på baksida av fyrstikkpakken som no står kledeleg ved sidan av badeanda på vasken vår:

Eg har sydd min fyrste kjole!

Dette var utgangspunktet (vesle meg og eit digert mønsterpapir):

Dette er resultatet (ja, eg greidde det, hurra!!!):

Søm & drøm

Mamma var ikkje inne då eg ringde heim i dag, så det var pappa som måtte lytta til alle syprosjekta mine, og som til slutt stilte det høvelege spørsmålet: Ska du bli sydam, kanskje? Ja, kanskje eg skal bli det? Eg skal tenkja på det. Natta etter sykurskvelden på torsdag drøymde eg så vanvittig mykje og komplisert om sying og mønster og tøystoff at eg vakna i ein slags lukkeleg bakrus. Så eg trur i alle fall eg må sy meir, slik at eg får eit litt meir realistisk forhold til det å sy.

Med nymontert arbeidspult/sybord på plass har eg i alle fall byrja innreia min del av arbeidsrommet (etter å ha budd her sidan juli ...), og det viktigaste er sjølvsagt plasseringa av alle stoffa mine. Eg blir så glad (og litt for optimistisk) av å sjå på dei. Dei skal hovudsakleg bli til kjolar og skjørt. Og kanskje blir det nokre dukar av stoffet som blir til overs. Stoffet som ligg øvst blir snart til ein kjole!!! (Framleis optimist)

Lettlurt

Eg har vore på leiting overalt etter arbeidspult sidan juli i fjor. Og i kveld, endeleg, den aller første utstillinga som møter meg på IKEA, er MI! Her blir det ikkje berre arbeidspult, nei, men både stol og hyller og skåp. For det var jo så fint SAMAN! Og eg treng fleire hyller, faktisk. Eg fall pladask. Og det måtte nok fleire ha gjort, for bordet var ikkje inne nett no, og stolen måtte vi henta på vareutleveringa. Ikkje var alle hyllelengdene inne, heller. Er ikkje berre eg som er lettlurt, nei. Flinke, smarte IKEA som innreier heimen min! (PS: Men eg kjøpte ei anna lampe - ei som likna)

Hurra for kvinnedagen!

... som var i går. Eg markerer dagen i dag òg. Biletet er frå ei lærebok som var i bruk på seint 70-tal/tidleg 80-tal. Det er faktisk ikkje SÅ lenge sidan! Det går heldigvis litt framover. I heimen vår er det mannen som står for tepperistinga.

Nytt perspektiv

Eg har aldri før hatt så vondt i ryggen at det har hemma meg i kvardagen. Før no. Etter å ha hatt ein kontorrottejobb i snart tre år. Så no ligg eg her i senga og ser verda frå nye vinklar og lurar på om det verkeleg ikkje finst fysisk utfordrande jobbar for oss akademikarar. Tips vert mottekne med takksemd.

Tre på topp i hovudstaden

Denne gongen: ein hyllest til folk som bidreg til at sko og klede blir fiksa og ikkje kasta:

1. Sømmelig symaskinkafe i Nordahl Brunsgt 13

2. Skomakarane på Mister Minit på Oslo City

3. Skreddaren i Trondheimsvegen rett ved Samlaget

Eg har testa ut alle. Terningkast seks!

Grensa er nådd

I dag prøvde eg ei brok på Bik Bok i storleik XL (EXTRA LARGE). Ho var FOR LITA!!! Eg rekna ut BMIen min her no, og han er på 21. Inkje tyder på at eg er ekstra stor, nei. Det verste er likevel at dei ikkje hadde større storleikar, MEN at dei hadde både medium, small og ikkje minst: EXTRA SMALL. Nei, det er ikkje sikkert eg er i Bik Bok si målgruppe. Men kven er det DÅ??? Det lurar eg på.