Eit sikkert vårteikn er ...

... når det er heilt openbert at eg må tørka støv av plastblomane på kontoret.

8. mai

Det er ei velkjend plage at handelstanden fyller opp med julesjokolade i oktober og påskeharar i februar. Dei sel ofte 17. mai-effektar i god tid òg, men det som til no har vore nytt for meg, er at dei FLAGGAR lenge før! I dag er det ni dagar til 17. mai, men utanfor Bryn senter vaiar norske flagg i vinden allereie. Det same såg eg i går og dagen før der på andre stader. Kva ER dette? Truleg er det den beste pynten dei kan koma opp med for å få folk til å kjøpa 17. mai-stæsj. Dei er desperate. Men eg kjøpte faktisk eit flagg.

Interiørtipset

I serien interiørtips er vi no komne til prikken over i-en på eit kvart bad med respekt for seg sjølv, nemleg det som på engelsk heiter happy bathroom companion matches. Ikkje nok med at dei er praktiske, dei tek seg ut godt ut òg. Difor er dette altså eit interiørtips. Fyrstikkene sin funksjon blir aller best forklart på baksida av fyrstikkpakken som no står kledeleg ved sidan av badeanda på vasken vår:

Eg har sydd min fyrste kjole!

Dette var utgangspunktet (vesle meg og eit digert mønsterpapir):

Dette er resultatet (ja, eg greidde det, hurra!!!):

Søm & drøm

Mamma var ikkje inne då eg ringde heim i dag, så det var pappa som måtte lytta til alle syprosjekta mine, og som til slutt stilte det høvelege spørsmålet: Ska du bli sydam, kanskje? Ja, kanskje eg skal bli det? Eg skal tenkja på det. Natta etter sykurskvelden på torsdag drøymde eg så vanvittig mykje og komplisert om sying og mønster og tøystoff at eg vakna i ein slags lukkeleg bakrus. Så eg trur i alle fall eg må sy meir, slik at eg får eit litt meir realistisk forhold til det å sy.

Med nymontert arbeidspult/sybord på plass har eg i alle fall byrja innreia min del av arbeidsrommet (etter å ha budd her sidan juli ...), og det viktigaste er sjølvsagt plasseringa av alle stoffa mine. Eg blir så glad (og litt for optimistisk) av å sjå på dei. Dei skal hovudsakleg bli til kjolar og skjørt. Og kanskje blir det nokre dukar av stoffet som blir til overs. Stoffet som ligg øvst blir snart til ein kjole!!! (Framleis optimist)

Lettlurt

Eg har vore på leiting overalt etter arbeidspult sidan juli i fjor. Og i kveld, endeleg, den aller første utstillinga som møter meg på IKEA, er MI! Her blir det ikkje berre arbeidspult, nei, men både stol og hyller og skåp. For det var jo så fint SAMAN! Og eg treng fleire hyller, faktisk. Eg fall pladask. Og det måtte nok fleire ha gjort, for bordet var ikkje inne nett no, og stolen måtte vi henta på vareutleveringa. Ikkje var alle hyllelengdene inne, heller. Er ikkje berre eg som er lettlurt, nei. Flinke, smarte IKEA som innreier heimen min! (PS: Men eg kjøpte ei anna lampe - ei som likna)

Hurra for kvinnedagen!

... som var i går. Eg markerer dagen i dag òg. Biletet er frå ei lærebok som var i bruk på seint 70-tal/tidleg 80-tal. Det er faktisk ikkje SÅ lenge sidan! Det går heldigvis litt framover. I heimen vår er det mannen som står for tepperistinga.

Nytt perspektiv

Eg har aldri før hatt så vondt i ryggen at det har hemma meg i kvardagen. Før no. Etter å ha hatt ein kontorrottejobb i snart tre år. Så no ligg eg her i senga og ser verda frå nye vinklar og lurar på om det verkeleg ikkje finst fysisk utfordrande jobbar for oss akademikarar. Tips vert mottekne med takksemd.

Tre på topp i hovudstaden

Denne gongen: ein hyllest til folk som bidreg til at sko og klede blir fiksa og ikkje kasta:

1. Sømmelig symaskinkafe i Nordahl Brunsgt 13

2. Skomakarane på Mister Minit på Oslo City

3. Skreddaren i Trondheimsvegen rett ved Samlaget

Eg har testa ut alle. Terningkast seks!

Grensa er nådd

I dag prøvde eg ei brok på Bik Bok i storleik XL (EXTRA LARGE). Ho var FOR LITA!!! Eg rekna ut BMIen min her no, og han er på 21. Inkje tyder på at eg er ekstra stor, nei. Det verste er likevel at dei ikkje hadde større storleikar, MEN at dei hadde både medium, small og ikkje minst: EXTRA SMALL. Nei, det er ikkje sikkert eg er i Bik Bok si målgruppe. Men kven er det DÅ??? Det lurar eg på.

Rosa og blått

Det er ein ikkje alt for tidleg morgon på t-banevogn 3 mot Sognsvann. Denne morgonen er det på Skøyenåsen stasjon invasjonen kjem. Når dørene opnar seg, kjem minst hundre (nesten) fem/seks-åringar myldrande inn i vogna. Eg står, og blir ståande midt i den myldrande massen. Nokre ungar held seg fast i meg, eg vinglar, og tenkjer at dei ser utruleg små og søte ut.

Og så ser eg det som gjer meg så utruleg overraska; av alle ungane i vogna er det INGEN som går kledd i noko anna enn rosa og blått! Eg veit jo at dette er fargar som diverre er særs utbreidde i denne aldresgruppa, men det som gjer meg så overraska er at det er så utruleg perfekt gjennomført. Her er det INGEN unntak! Og kvar unge er heilt perfekt styla, ser det ut som. Jentene har rosa lue, rosa vottar, rosa bobledress, rosa sekkar MED små rosa kosedyr hengande fast, rosa støvlar ... Og gutane: motsett oppdressa i blått. Det er rett nok nyansar av rosa og blått. Eg ser både både rosaraudt, raudt og lillaktig raudt. Og både lyseblått, blågrønt og mørkeblått er å sjå. Eg lurar nesten på om dei har kledd seg ut slik med vilje, så merkeleg er det.

Eg merkar at eg blir utruleg irritert når eg står der og ser utover den blå massen på den eine sida og den rosa massen på den andre sida. Ikkje irritert på ungane, men på dei som har dressa dei opp. Eg skjønar det berre ikkje! Eg kjenner fleire oppegåande folk som har sagt at dei ikkje kan tenkja seg å kle opp framtidige ungar i rosa/blått. Og SÅ, når dei har fått ungar, seier dei at dei kler ungane i rosa eller blått FORDI UNGANE LIKAR DET BEST. Men det er jo ikkje farleg å introdusera nye fargar for dei, er det det? Eg lurar verkeleg på kva som skjer på vegen. Er eit noko genetisk som gjer at foreldra skiftar så totalt syn undervegs?

Eg har ikkje ungar, så det er sikkert lett for meg å seia dette. Og sjølv om eg er 110 % medviten om at eg ALDRI skal dressa opp ungar på denne måten, fryktar eg det verste. Kryssar fingrane for eg får ungar med raudt hår, sidan raudt hår og rosa klede er ein særs uheldig kombinasjon.

Sandra Kim har blitt vaksen!

Sjå her:


Men så er det jo ei stund sidan 1986 òg:


(Åse Kleveland, derimot, ser prikk lik ut den dag i dag)