Vimpel-tee, eller vimpeltrøye, om du vil

Kva: vimpel-tee/vimpeltrøye frå Pickles
Til kven: meg sjølv
Garn: Pickles summer wool, fargar: vanilje (eller var det iskrem?) og vassmelon
Storleik: small

For godt og vel eitt år sidan byrja eg å strikka på vimpeltrøya frå Pickles, og i sommar vart eg ferdig. Det tok lang tid, for dette vart verkeleg eit tolmodsprosjekt, som lenge låg i ro i strikkekorga og berre irriterte meg. Men i sommar bestemte eg meg for at NO skulle eg fullføra alle uferdige strikkeprosjekt.

Det er ganske lang avstand mellom fargane, så det eg tykte tok tid, var å binda opp garn på baksida medan eg strikka. Det har eg aldri gjort før, og det finst sikkert raskare måtar å gjera det på enn det eg gjorde. Uansett: Det blir mykje finare og tettare mønster når ein bind opp garnet undervegs, så det var på ein måte verdt slitet.

Noko eg tykte var merkeleg med oppskrifta, var at bolen skulle vera så kort! Men det var jo ikkje noko problem å strikka lenger. Eg strikka sikkert 20 cm lenger enn det som stod i oppskrifta. Det andre litt rare var måten ein skulle fella av halskanten på. Det var ein måte eg ikkje har prøvd før, og som skulle sørgja for at kanten ikkje krølla seg, stod det. Vel, kanten krølla seg, som det er mogleg å sjå. Det er mogleg eg bør vaska og dampa trøya for å få kanten fin.

Eg strikka storleik small, men det er framleis plass til ein gravidmage i veke 23/24. Trur kanskje han blir litt vid når magen er vekke ...

Sommarulla til Pickles er ei blanding av ull og bomull, og eg likte å strikka med garnet. Likevel: Eg trur ikkje eg hadde greidd å gå med trøya då det var på det heitaste i sommar. Og til vinteren blir det jo litt rart å gå med korte ermar (sjølv om eg kan ha ein tynn, langerma genser under). Så når på året er det mogleg å gå med denne, eigentleg? Eg får testa om det er ei eigna hausttrøye. Så lenge magen ikkje er større enn dette, i alle fall.

Ei oppsummering: livet som joggar

1. juli 2013 var dagen eg byrja å jogga. Dvs. dagen eg byrja å læra meg å jogga. Eg blogga om denne milepælen dagen etter. No har det gått litt over eitt år, og korleis har det gått? Planen var jo at eg i løpet av ni veker skulle greia jogga i 30 minutt samanhengande ved hjelp av den fantastiske appen Get running. Og ikkje minst: at eg skulle halda fram med jogginga etter dei ni vekene òg.

Og ja: Eg har greidd det! Sjølv om eg brukte meir enn ni veker. Appen hadde lagt opp at eg skulle jogga tre gonger i veka, og i byrjinga gjekk det svært bra. Det var sommar og perfekt joggevêr. Med hausten og ny jobb blei det litt meir travelt, men etter jul tok det seg opp att. Vinteren var jo så mild, og det var mogleg å jogga heile året. Og det som er så genialt med jogging, er at ein kan gjera det kvar som helst. Ein treng berre dei rette kleda ut frå årstida og eit par gode joggesko. Og mobilen. Så eg har jogga både heime og på ferie, både i fjor og i år.

Etter at eg hadde nådd målet om å jogga samanhengande i 30 minutt (20. januar), auka eg på. Då var eg ferdig med Get Running, så eg gjekk over til treningskompisen min RunKeeper for å måla kor langt og fort eg sprang. Eg heldt fram med å jogga i 35 minutt, før eg auka til 40 minutt. Og sidan mars i år har eg jogga i 40 minutt kvar gong. Rekorden min var 6.2 km før eg blei gravid, så etter det har eg sjølvsagt ikkje greidd å jogga så langt. No er eg nede i 5.3 km på 40 minutt, men det er eg svært godt nøgd med. Eg er halvvegs i svangerskapet, og eg ville aldri ha greidd å jogga så langt dersom eg ikkje hadde jogga på førehand.

Eg er så heldig at eg bur rett ved ein skogsveg som er perfekt til jogging. Dette er frå ein av
dei aller første joggeturane mine i juli i fjor – så då var det mest gåing og lite jogging.

I byrjinga var eg svært oppteken av å finna riktig joggemusikk, men etter å ha jogga i eit halvår, slutta eg med det. Det blei berre irriterande kvar gong det dukka opp ein song eg var lei av, eller som ikkje passa, og dessutan slukte Spotify straum frå mobilen. Og eg må jo ha straum til RunKeeper! Det å ha Run Keeper har ført til at eg konkurrerer med med meg sjølv og mi eiga tid kvar gong eg joggar. Det er ein heilt nødvendig motivasjon for meg for at eg skal greia å halda oppe tempoet, faktisk. 

Eg byrja med å kjøpa meg gode joggesko og joggeklede. Det var nemleg også ein viktig motivasjon! Eitt år etter er faktisk skoa utslitne, og eg kjøpte meg nettopp eit nytt par. 

Å jogga langs bringebæråkrar når sola går ned <3

Sommaren 2013 baud på veldig mange fine joggeturar – vêret var rett og slett fantastisk stort sett kvar dag.

Sti rett ved der eg bur. Alltid digg å gå opp her når joggeøkta er over.

Fine naturopplevingar har vore ein veldig bra bifeffekt av jogginga.

Denne elva har forandra seg mykje gjennom joggeåret, gitt – frå stor og brusande til lita og

puslete. Dette biletet tok eg i juli i fjor.

Joggetur under fullmånen i København sommaren 2013.

Joggetur langs barndommens vegar var ei ny og uvant oppleving!

Hausten var fantastisk å jogga i! Det var godt at det ikkje var så varmt òg.

Dette er i Årdal, og det er er faktisk teke på (ein svært tung) joggetur 2. juledag 2013!

Ikkje eit einaste snøkorn ...

Då det blei vinter, investerte eg i ein isolerande joggetights. Eit bra kjøp!

Gjørmete og vått, men biletet er trass alt teke 4. januar, så eg skal ikkje klaga. 

Frå ein joggetur 25. januar, og det var framleis tørre vegar. Heilt merkeleg vinter! Men bra med tanke på jogging!

I februar kom det litt snø, og dette er frå den mest snørike joggeturen. Det gjekk faktisk heilt fint å jogga.

Dette biletet tok eg 3. mars – her var elva lita og puslete. Og vegen var tørr!

For litt over eitt år sidan var det utenkjeleg at eg skulle greia å jogga i 40 minutt utan å stoppa. Og eg var ikkje utrent, det var berre det at kroppen min ikkje hadde lært seg å halda ut på den måten. I byrjinga hadde eg veldig mykje sting, men det gjekk gradvis over.

Det er også utenkjeleg at eg skulle finna på å LIKA det å jogga, men eg trur rett og slett at eg har sett på det som keisamt fordi eg aldri har lært det og aldri har opplevd at eg meistrar det. No diggar eg å jogga!

Eg er spent på kor lenge eg greier å jogga no når eg er gravid, men eg held fram så lenge kroppen ikkje seier stopp. Og eg held fram med å jogga i 40 minutt så lenge eg kan.

Det neste målet mitt (etter fødselen, sjølvsagt) er at eg skal greia å jogga 10 km og ikkje bruka mykje meir enn ein time. Eg gler meg!